HELEMAAL VAN HET PADJE AF.

Als je goed kijkt, dan zie je ze overal. Kleine sluippaadjes, gecreëerd door wandelaars en fietsers. Op zich niet heel uniek zul je denken, maar toch schuilt er een heel interessante gedachte achter die zogenaamde olifantenpaadjes.

Want waarom niet gewoon de weg of het gebaande pad volgen dat zo mooi is aangelegd door de Gemeente? Olifantenpaadjes zijn hét bewijs dat het anders kan. In veel gevallen logischer, sneller, slimmer, korter en creatiever. En het zal beslist niet altijd de beste oplossing zijn, maar mij brengt ieder olifantenpaadje altijd een grote glimlach.

De stedenbouwkundige heeft ongetwijfeld met zijn opdrachtgever kritisch gekeken naar de situatie ter plekke en een mooi ontwerp gemaakt. Maar heeft deze ontwerper en opdrachtgever zich ook terdege verdiept in de gebruiker? In de pensionada die al 3 honden heeft versleten op 'zijn' vaste wandelrondje. In de groep 3e-jaars havo pubers die iedere seconde nodig hebben om op tijd in de les te zitten. In het kletsrondje van de huismoeders van dinsdagochtend. Zij zijn het die weten hoe de 'olifanten lopen' in hun buurt.

Onlangs ging een olifantenpaadje viral op social media. De Gemeente Tiel had een hekje geplaatst op zo'n organisch sluippaadje om het gebruik ervan te dwarsbomen. Verontwaardiging te over van de dagelijkse gebruikers. En na een bom aan posts tegen het hekje, nam de Gemeente haar verlies en haalde het hekje weg (zie https://www.gld.nl/nieuws/8384146/gemeente-vermoordt-olifantenpaadje-jullie-zijn-echt-stom). Denken in oplossingen door het probleem te vergroten. Dan ben je toch echt wel een beetje van het padje af Gemeente Tiel.

Kortom, ontwerpen is niet alleen iets moois op papier krijgen, maar óók jezelf verdiepen in de gebruiker. Zo is het ook bij grafisch vormgeven. Een folder voor 60-plussers in lettergrootte 8... nou, dacht het niet. Of het moet een geinige insteek zijn van de lokale opticiën die kekke leesbrilletjes wil verkopen. Dan kan het wel!

Een olifantenpaadje in Gemeente Peel en Maas